به یاد شهید حاج همت
|
در این عرصه چون حاج همت کجاست |
|
که در هر سجودش قیامی به پاست |
|
به هر عرصه مرد خطر همت است |
|
بر آتش زده بال و پر همت است |
|
حماسی دل و شرزه و بی قرار |
|
خطر پوی و شوریده سر همت است |
|
پر از آیت نور و دلدادگی |
|
پر از جلوه های سحر همت است |
|
من و تو گسستیم و پیوسته اوست |
|
که پیوسته اهل نظر همت است |
|
به شوق خدا در خطر می دوید |
|
به شوق خدا جلوه گر همت است |
|
کجا رفتی ای همت خط شکن |
|
شقایق تبار و شقایق کفن |
|
تو شور پرستو شدن داشتی |
|
هوای فراسو شدن داشتی |
+ نوشته شده در یکشنبه نوزدهم آذر ۱۳۹۱ ساعت 0:5 توسط گمنام
|
شهدا این زخم خوردگان تیر عشق، این بی توقعان بی توقع تر از کویر! رفتند تا ابرهای سیاه را از آسمان اندیشه ها فراری دهند - رفتند تا زمستان بوی بهار بگیرد، اگرچه نگاه های سرد همیشه بر سنگ فرش مزار مقدسشان جا خوش کرده!