گاهي اوقات در جبهه دو يا چند نفر بواسطه عوامل مختلفي مجذوب همديگر مي شدند كه اين دوست گاه منجر به عقد اخوت و برادري و گاهي هم شهادت طرفين در يك شرايط مساوي مي شد.

دلبستگي شهيدان رضا خوش سيرت و علي زعيمي خا طره اي فراموش ناشدني است .اين دو نفر هميشه باهم بحث مي كردند و در عين حال طاقت دوري از يكديگر را نيز نداشتند . روزي شهيد خوش سيرت بعنوان مسئول تداركات تيپ معرفي شده بود و مسئوليت ناخواسته سبب دوري مي شد. دو نفر آنقدر پيگيري كردند تا سرانجاممسئو ليت به نتيجه رسيدند وكه شهيد زعيمي بعنوان جانشين شهيد خوش سيرت در تداركات مشغول شود . در عمليات فتح المبين از دو محور عمل مي كرديم و نيروها تقسيم شده بودند . دو شهيد خوش سيرت وزعيمي طبق معمول اصرار داشتند بودند كه در كنار هم باشند . آنها باهم ماندند هردو نيز عمليات فتح المبين زخمي شدند آنهم هر دو از ناحيه پا .